Çikolata kaplı ürünler kategorisinde rekabet oldukça fazla. Markalar sürekli iletişim yapıyor. Kimisi açlığa, kimisi enerjiye oynuyor. Metro epeydir enerjiye yatırım yapanlardan. Çok alakasız gibi gözükse de bir süre sonra, “Enerjim düştü.” denildiğinde hepimizin aklına Metro gelecek. Atıştırmalık pazarda rekabet büyük. Bu nedenle ürünlerin iletişimini sürekli ve farklı kılmak zorundalar. Bu nedenle de Metro, rakibi Snickers’ten farklı bir yere, acıkınca akla gelmek yerine enerji veren atıştırmalık olarak konumlanıyor. Bunun için de enerjiyle anılan işler yapıyor, alanı sistemli bir şekilde kapatıyor ve yanına İTÜ gibi ciddi bir ortak da alıyor. Metro daha önce yine İTÜ Enerji Enstitüsü ile birlikte Metro yiyen bisikletçilerle lambaları yakmıştı. Şimdilerde de Metro ile çalışan enerjisi motosikleti Metrosiklet’i yaptı. Metro’nun işleri baştan beri stratejisi ve uygulamasıyla farklılaştırılarak iyi örülmüş. Kampanyanın adına gelince, kayıtlara “Metro Enerji Testi 2” olarak geçirilmiş. Bu demek ki işlerin arkası gelecek. Çıtayı epey yükselttiler ama bakalım bildiğimiz atıştırmalık Metro ile bundan sonra daha neler yapacaklar?
Reklam kreativitesinde kısır döngü
Bizde reklamlar genellikle fiyat ekseni üzerinden gidiyor. Yerleşik ve uzun süredir iletişim yapan markalar vade veya iskontodan dem vurup, “Ben daha ucuzum.” diyor. Bu söyleme bir de kaliteyi katanlar var ki, “Malın iyisi bende!” diyerek tüketicisine sesleniyor. Yani anlayacağınız, son dönemde aynı mesajları, aynı sağlam yoldan veren reklamları izliyoruz. Ara sıra özgün bir fikir, iyi düşünülmüş bir iş çıkınca da mal bulmuş mağribi gibi üstüne üşüşüp iyi, kötü, iyi, güzel kritik ediyoruz. İşte belki de bu nedenden ötürü markalar kreativitenin sınırlarını zorluyor ve bizzat reklamın kendisi haber değeri olacak işlere imza atıyor.
Bu yazı Günseli Özen Ocakoğlu’nun Zaman gazetesindeki köşesinden alınmıştır.
