Babalar Günü yaklaşıyor, kimi küçük bir hediyeyle babasını mutlu etme peşinde, kimi ailecek çıkılacak bir yemek organizasyonuyla… İster iyi bir baba olsun ister kötü, küçücük bir çocuğun sonsuz hayal dünyasının başrolünde hep bir baba figürü vardır. Onlar, çocukların hayatında ve gelişiminde çok önemli bir role sahiptirler. Baba, çocuğuyla birlikte vakit geçirdikçe, oyun oynadıkça ve onun bakımında sorumluluk üstlendikçe, çocuk çok daha mutlu ve sağlıklı gelişir. Ancak gerçekte bunu kaç baba yapıyor? Kaç baba çocuğuyla yeteri kadar vakit geçiriyor? Kaç baba çocuğunun hayallerindeki o “kahraman”la sıcak bir ilişki kurmasına izin veriyor? Evet, hayatını “mutlu çocuklar” yetiştirebilmeye adayan babalarımız elbette var ancak birçoğu tüm bu bahsettiklerimizden çok uzakta bir hayat yaşıyor… Bazısı zorunluluktan, bazısı ise sorumsuzluktan…

Baba desteği önemli…

Tüm bunları göz önüne alarak pamuk şeker tadında bir “Babalar Günü” haberinden ziyade bu sefer Bernard van Leer Vakfı’nın finansal ve teknik desteğiyle gerçekleştirilen “Türkiye’de 0-8 Yaş Arası Çocuğa Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması”ndan bazı gerçekleri dile getirmek istedik… Araştırma, hanede 0-8 yaş arası çocuğu olduğu tespit edilen adreslerde yüzde 81’lik bir cevap oranıyla toplam 3 bin 43 kadın ve bin 58 erkekle gerçekleştirildi.

“Babaların aile hayatına olan katkıları (ev işi ve çocuk bakımı konularında) hem çocuklarıyla ilişkileri hem de eşlerine sağladıkları destek açısından literatürde önemsenen bir olgu” olması nedeniyle “Baba desteği” araştırmada üç göstergeyle değerlendiriliyor.

Babaların yüzde 27,8’i çocuklarıyla oyun oynuyor…    

Araştırma sonuçlarına göre, babaların ister ev işine olsun, ister çocuk bakımına olsun sundukları düzenli katkının çok düşük bir seviyede olduğu görülüyor. Babaların yalnızca yüzde 12,4’ü çocukların okul sorunlarıyla ilgilenirken, yüzde 27,8’i çocukla oyun oynuyor. Yüzde 8,3 gibi az bir oran çocukla kitap okurken, babaların çocuklarıyla yaptığı en büyük aktivite yüzde 30 ile onlarla gezmek oluyor.

En düşük oran Güneydoğu Anadolu’da

Babaların ev işleri ve çocuk bakımı için verdikleri düzenli destek bölgeler arasında değişiyor. Her iki gösterge için de en düşük oran Güneydoğu Anadolu’da beyan ediliyor.

Ekonomik koşullar düzeldikçe babaların desteği artıyor

Babaların ev işlerine ve çocuk bakımına düzenli desteklerinin ekonomik koşullar düzeldikçe ve eğitim düzeyi arttıkça yükseldiği görülüyor. Bu tablo, toplumsal cinsiyet rollerinin eğitim düzeyi ve refah düzeyi arttıkça farklılaşması üzerinden değerlendirilebilir.

Haneye katkı artıkça şiddet azalıyor

Babaların ev işlerine ya da çocuk bakımına katkıları ve çocuğa yönelik şiddet oranlarına bakıldığında, babaların düzenli destek sundukları hanelerde çocuğa yönelik yüksek düzey duygusal şiddetle (D2) düşük ve yüksek düzey fiziksel şiddetin (F1-F2) de daha az oranda beyan edildiği görülüyor.

Doğu Anadolu’da evinden uzak yaşamak zorunda olan babaların oranı yüzde 24

Ankete katılanlara “Babaların iş yüzünden yılın belli bir zamanında aileden uzak olup olmadıkları” sorulduğunda, babaların yüzde9’unun yılın belli zamanlarında evden uzak oldukları belirtiliyor. Bu gösterge açısından bölgeler arasında önemli farklar bulunuyor. Ege bölgesinde en az bir ay evden uzakta yaşamak zorunda olan babaların oranı yüzde 4 iken, aynı oran Doğu Anadolu’da yüzde 24.

Babaların yılda en az bir ay evden uzak yaşamak zorunda kalma durumları ailenin gelir durumu ve eğitim durumu düzeldikçe azalıyor. Bu da aileler için zorlayıcı durumların nasıl eşgüdümlü olarak var olduğunu gösteriyor…

Babaların evden uzakta olduğu ailelerde odak çocuklara yönelik şiddet ve şiddet tanıklığı beyanları artış gösterebiliyor.

Ayrıntılı rapora http://www.ailecocuksiddet.info/RAPOR.pdf adresinden ulaşabilirsiniz…