Nevin Yanıt ile konuştum der ki; “Mesele maddi değil, manevi. Kendi olanaklarımla ve neler yapabileceğimi görmek için tüm olanaksızlıklara rağmen Londra’ya hazırlandım. Eğer destek almazsam 2016’ya katılmayı düşünmüyorum.” Peki neydi Nevin’e bunu söyleten? “Antrenmana çıkınca kendi engellerimi, takozumu kendim taşıyorum. Doktorum, masörüm yok. Rakiplerimin hepsinin terapistleri dahil yanında beklerken; ben antrenörümle birlikte sorunların üstesinden gelmeye çalışıyorum. Sadece engelleri taşımak değil ayıca ağırlık da çalışıyorum. Halterin ağırlığını ayarlamak, ağırlıkları takmak benim yaptığım işlerden… Ya o an bir şey olsa, doktor bile yok!” Ya diyet, beslenme dediğimde, “Canım ne isterse onu yiyorum. Bir diyetim yok!” diyor.

Türk gençleri özellikle kızlar için rol modeli olduğunu söylediğimizde, “Bunun farkındayım ve sorumluluğunu hissediyorum. Stadyuma adımı verdiler. Bu bile başlı başına bir sorumluluk. Seneye adımı taşıyan stadyumda Akdeniz Oyunları var, biraz dinlendikten sonra Mersin’de yapılacak 2013 Akdeniz Oyunları’na hazırlanıyor olacağım. Kendi memleketimde bu sorumluluğu daha çok hissediyorum. Hedefim altın.” Olimpiyat şampiyonu olunca Antrenörü Cüneyt Yüksel’in yetmeyeceği konusunda söylenenlere yanıt da veren Nevin, “Çalışmalarım antrenörümle devam edecek. Ben koşarken onu da temsil ediyor, onun beklentilerini içimde taşıyorum. O da hırslı ben de… Öncelikle antrenörle bu uyum şart” diyor. Ya hız hedefi, “12.33- 12-35 yapayacağım dereceler değil. Bu iş surat ve teknik işi. Kaldı ki takozden daha iyi çıksaydım şu an bronz almıştım. Ancak aldığım dereceden ve yaptığım işten çok memnunum. Ne yapacağımı görmek istedim. Yapabildiğimi hem kendime hem de herkese göstermiş oldum” diyor.